Wies Cavé is samen met de Zangers zonder Naam de grootste zangeres die Leiden ooit voort gebracht heeft. Er is een groot verschil tussen beide zangeressen. De zangeres zonder Naam verliet Leiden en Wies Cavé woont er nog steeds. Dat is op zich natuurlijk niet zo verwonderlijk want ze maakte niet voor niets het nummer ‘Van Leiden zal ik mij nooit laten scheiden’.
Wies stond bekend uit als de zingende caféhoudster uit Leiden. Jarenlang bemande zij de tap in café ’t Zuid en pakte daar vaak de microfoon. ‘Zingen is mijn manier van ademhalen’ vertelde ze aan een journalist in een interview in het Leidsch Dagblad in 1988. Ze maakten heel wat platen waarvan ‘Het huisje bij de brug’ de bekendste is en de Top 40 bereikte. Wies maakte diverse keren deel uit van de jury van het Leids Festival van het Levenslied en trad ook op tijdens de finale tijdens het juryberaad. In 2013 ontving Wies een lintje van Burgemeester Lenferink!
In 2020 ontving Wies Cavé de Oeuvreprijs van het Leids Festival van het Levenslied voor haar verdienste voor het levenslied en Leiden. Leidse Glibber Emile van Aelst maakte daar een leuke reportage van.
Discografie Wies Cavé
Wies Cavé
Zingende caféhoudster uit Leiden.
1985
– Meid van de schande / Ik kan vergeven
(Start 83/042)
1986
– Vergeten en verlaten / Ik zal je heel mijn leven niet vergeten
(Corduroy CS 608)
1987
– Chanson d’amour / Laat me alleen
(Corduroy CS 624)
– Antonio / Zo is het leven
(Corduroy CS 655)
1988
– Het huisje bij de brug / Chanson d’amour
(Corduroy CS 673)
– Moeder’s handen / Jij was alleen
(Corduroy CS 701)
1989
– Van Leiden zal ik mij nooit laten scheiden / Samen
(Corduroy CS 725)
1990
– Ik zal je heel mijn leven niet vergeten / Antonio
(Corduroy CS 774)
1991
– Huilen om jou / Van Leiden zal ik mij nooit laten scheiden
(Corduroy nr. gezocht)
1992
– Waarom gebruik je die rotzooi? / Vergeten en verlaten
(Corduroy CS 818)
Recente reacties